Op 8 juni opende in Boekarest het I’m So Angry (I Made a Sign) Pop-up Museum, een rondreizende expositie met persoonlijke verhalen van deelnemers aan revoluties en revoltes in Europa. Ter gelegenheid van I’m So Angry (I Made a Sign) voerde de Roemeens-Nederlandse kunstenaar Ioana Tudor haar performance Greva Tăcerii ('Stilteprotest') op: vijf dagen lang stond zij midden in het drukke centrum van Boekarest in stiltestaking. Net zoals haar vader deed in 1990.

Gelukkigste dag

Het I’m So Angry (I Made a Sign) Pop-up Museum vertelt persoonlijke verhalen van deelnemers aan de roemruchte revoltes en revoluties die de geschiedenis van Europa mede bepaalden. Je leest er het verhaal van Constantin Jinga, die tijdens de Roemeense Revolutie neergeschoten werd, maar die dag nog steeds de gelukkigste van zijn leven noemt. Of het verhaal van de Poolse Mirka Chojecki-Nukowska, die zichzelf absoluut geen held vindt, maar wel moest vluchten vanwege haar verzet. Het museum laat zien hoe mensen in bijzondere omstandigheden hun angst opzij zetten en in actie komen en roept daarmee onherroepelijk de vraag op: wat zou jij doen in hun situatie? Of wat doe je nu aan je eigen situatie of die van je landgenoten? Bezoekers worden opgeroepen een eigen protestbord te maken en dat te tonen aan de wereld in een interactieve video-booth.

Symbolisch in de voetsporen van vader

Het museum stond van 8 t/m 13 juni in de tuin van Green Hours in Boekarest. Speciaal voor deze gelegenheid voerde de Roemeens-Nederlandse kunstenaar Ioana Tudor een vijfdaagse performance op. Haar vader, Dumitru Tudor, hield in juni 1990 een stiltestaking uit protest tegen de Iliescu-regering. Hij vroeg aandacht voor dertien punten van onrecht, onder andere het geweld tegen demonstranten. Deze dertien punten droeg hij op een groot stuk papier om zijn nek. Hij werd vanwege dit protest gearresteerd en zat vier maanden vast. “De ‘onzichtbaarheid’ van die ene man die zijn stem niet gebruikte, is symbolisch voor de machteloosheid van één mens tegen een totalitaire staat”, zegt Ioana Tudor. Na de actie van haar vader was de familie Tudor genoodzaakt te vluchten. Ze belandden uiteindelijk in Nederland.

Tijdens de speciale openingsavond op 8 juni van het I’m So Angry (I Made a Sign) Museum in Green Hours, vroegen Ioana Tudor en haar vader het publiek: tegen welk onrecht moet nu geprotesteerd worden? Aan de hand van deze gesprekken stelde Ioana Tudor ook dertien punten op, en hing deze om haar nek. Vanaf 9 juni zweeg ze vijf dagen op het Plața Victoriei ('Overwinningsplein') voor het regeringsgebouw. De staking eindigde symbolisch op 13 juni, wanneer het precies 27 jaar geleden was dat geronselde mijnwerkers de protesten tegen de toenmalige regering neersloegen. Meer dan honderd mensen werden daarbij gedood, meer dan duizend werden gearresteerd.