Ildikó Juhász

liderka lesbijek w komunistycznych Węgrzech

W komunistycznych Węgrzech homoseksualność nie była akceptowana, zakazywano też  wszystkich informacji o niej. Ildikó Juhász stała się liderką lesbijek, ponieważ założyła miejsce, w którym przedstawiciele społeczności LGBTQ+ mogli być sobą. Juhász była kierowniczką kina Ipoly w Budapeszcie. Kino było własnością państwa, a komunistyczna cenzura decydowała o tym, jakie filmy można było tam oglądać. Pomimo ścisłej kontroli państwa, Juhász organizowała tajne imprezy, występy i pokazy dla społeczności LGBTQ+ w kinowym barze.

„To nie pasowało do obrazu życia w socjalizmie, że tacy ludzie istnieją”.

– Ildikó Juhász

Imprezy organizowane przez Ildikó Juhász nie mogły być nagłaśniane. Wszystko musiało odbywać się w ukryciu ze względu na ryzyko milicyjnych nalotów, choć nie zdarzało się to często. Władze i tak uważnie obserwowały osoby podejrzewane o przynależność do społeczności LGBTQ+. Milicja szpiegowała jej członków i członkinie, prowadziła ich akta. Na Węgrzech było bardzo niewiele bezpiecznych miejsc dla osób homoseksualnych, nie było miejsc przeznaczonych wyłącznie dla lesbijek. Kino Ipoly było pierwszym i przez długi czas jedynym miejscem, które organizowało spotkania tylko dla lesbijek. Juhász odegrała kluczową rolę w budowaniu społeczności lesbijek na Węgrzech.

Status quo w czasach Ildikó Juhász:

W państwach komunistycznych osoby LGBTQ+ nie mogły uczestniczyć w życiu publicznym. Musiały ukrywać swoją orientację seksualną i spotykały się z dyskryminacją i represjami.

W komunistycznych Węgrzech kontakty seksualne osób tej samej płci zostały zdekryminalizowane w 1962 r.

Jednak miejsca, w których gromadziły się osoby homoseksualne, nadal były często kontrolowane przez milicję. Odwiedzający musieli okazać dowód tożsamości i byli prześladowani przez tajne służby. Osoby homoseksualne mogły stracić pracę, jeśli zostały wyoutowane.

„Wtedy, podobnie jak teraz, pojawiły się pomysły, że należy się z tego leczyć”.

– Ildikó Juhász

Obecnie